نام گروه مردم ­شناسی اجتماعی برگرفته از رویکرد انسان­شناسی (مردم­شناسی) بریتانیایی است که در آن، واحد مورد بررسی محققان علوم اجتماعی، نه عنصر «فرهنگ» بلکه عنصر اجتماع/اجتماعی در «ساختار اجتماعی» است. این رویکرد بر نام­گذاری گروه مذکور در پژوهشکده مردم­شناسی سایه انداخته و آن را به گفتمان انگلیسی مردم­شناسی در جهان نزدیک کرده است. این درحالی است که رویکرد مردم­شناختی این پژوهشکده بعد فرهنگی دارد و با جنبه ­های کلیدی میراث فرهنگی درهم تنیده است، به­واقع Cultural Anthropology  و    Social     Anthropology هر دو یک شاخه از دو رشته اصلی مردم­شناسی در جهان­اند.
       همچنین با توجه به تنوع فرهنگی و قومی موجود در  نزد اقوام ایرانی و تقویت همگرایی ملی به ویژه با تمرکز بر فرهنگ و میراث فرهنگی مشترک، مطالعات قومی، یکی از نیازهای عمده موجود در کشور است. همگرایی و وحدت پایدار اقوام ایرانی به ویژه متکی بر میراث فرهنگی مشترک است و با توجه به میراث فرهنگی به عنوان یک سرمایه اجتماعی، لازم است سیاست­های هویتی با تاکید بر تنوع فرهنگی و همبستگی ملی در چارچوب مطالعات مردم­شناختی فرهنگ اقوام ایرانی به ویژه با یاری از میراث فرهنگی شکل گیرد. گفتمان‌های تولید شده در علم مردم‌شناسی نقشی عمده در افزایش همبستگی ملی به عنوان یک سرمایه اجتماعی و کاهش واگرایی داشته است.
  از سوی دیگر با توجه به عناصر مهمی که پیوندی ژرف با مفهوم میراث فرهنگی داشته و در متون بالادستی از آن­ها یاد شده است، بررسی حوزه وسیع ایران فرهنگی، جوامع فارسی زبان و همبستگی اقوام ایرانی از موضوعات کلیدی است که پژوهشکده مردم­شناسی در این گروه به آن­ها می­پردازد.
       
 مطالعات قومی در این گروه در حوزههایی چون خانواده و ساختار خویشاوندی، جوامع حاشیهای، سلامت اجتماعی، اشتغال زایی، آسیبهای اجتماعی، هویت ملی و قومی، تنوع فرهنگی و همبستگی ملی، تالیف و تدوین دانشنامه میراث مشترک جوامع فارسیزبان (ایران فرهنگی)، دانشنامه مردمشناسی اقوام ایرانی، دانشنامه کودکان، نوجوانان و میراث فرهنگی، اطلس غذاهای ایرانی و مردمشناسی گردشگری انجام گرفته و تدوین و تالیف منشور تنوع فرهنگی و همبستگی ملی و غیره از وظایف این گروه است. مطالعات مردم­شناسی در این گروه در چهار حوزه و میدان اصلی انجام می‌شود: 1-کشورهای فارسی­زبان (ایران، افغانستان و تاجیکستان) 2- کشورهایی با زمینه نفوذ فرهنگی و تمدنی ایران (هندوستان و غیره) 3- کشورهای همسایه (ترکیه و غیره) 4- اجتماعات (دایاسپوراهای) ایرانی در کشورهای مختلف جهان (آفریقا، اروپا و آسیا).
​​​​​​​
Responsive Image